Bez...

Bez marzeń

bez pragnień
zamknięty w sobie
zapatrzony w punkt
codziennych spraw
i obowiązków
jak żółw
w twardej skorupie.

Bez chęci
bez woli
krok na przód
dwa kroki w tył
w codziennej gonitwie
natłoku spraw
jak rak
idę cofam się.

Bez życia
bez ducha
nie myśleć
nie zastanawiać się
w codzienności trwać
jak kamień
na miedzy stojący
porośnięty mchem.

Bez czego jeszcze?
Bez tego wszystkiego?...
Żyję?...
Czy może jestem?...

Bez marzeń
bez pragnień
bez chęci
bez woli
bez życia
bez ducha
czy tak można?...

W codzienności
zatopić siebie
i popłynąć
a może utonąć
z prądem
spraw i obowiązków
w gonitwie
rzeczy
codziennej trwać.

Jak długo?
Miesiąc, dwa,
rok, trzy,
pięć, dziesięć,
całe życie?

Bez…
To dziwne?....

Bez
najkrótsze określenie
pustki.