Cmentarz

Krzyże szeregiem stoją

żołnierze bezgłośni

ostatni apel zdający

w ciszy

pod nimi ludzie

leżą w szeregu

cisi i niemi

martwi

ciche spokojne

podziemne miasto

murowane z wierzchu

a w środku…

pomiędzy nimi ludzie

światełka niosą

w ciszy

na grobach stawiają

podziemny martwy

nadziemny żywy

- dwa światy

który jest mój?

zawieszony w próżni

pomiędzy nimi

żyjący w jednym

dążący do drugiego

krzyż dostawią

szereg powiększy

ciało złożą

pod nim na zawsze

lampkę postawią

cicho zapalą

pójdą

zgaśnie

cicho wiatr zawieje

zaszumi

ucichnie

na zawsze

Deszcz

u nas słychać
tylko deszcz
jak miarowo dzwoni
o puste szyby

nie więcej
tylko deszcz
smutno płaczący
nad szarym świtem

dym z komina
ciężko unoszący się
w górę do nieba
i deszcz przygniatający

kap kap kap
o szybę dzwoni
miarowym równym
niezachwianym tempem

u nas nic
tylko deszcz
po cichu kapie
i niknie na ziemi

razem z tymi kroplami
cichnę i ja 
powoli równostajnie
gasząc wszystko

tyko deszcz
łzy zmyje
ostudzi
ukoi ból

do ziemi przybije
zgasi

u nas nic
tyko deszcz
miarowy
niezachwiany

i nic więcej
kap kap kap

Anioły

Anioły przychodzą i odchodzą
- żaden z nich nie pozostaje

dzisiaj był przy mnie
mój Anioł – odszedł ode mnie
dokąd poszedł – nie wiem
co robi – nie wiem

nie ma Anioła – nie ma

człowiek pozostał sam – bez Anioła
człowiek wiecznie jest sam

nie ma Aniołów – choć widzę cień ich

skrzydeł

a może mi się tylko tak zdaje
może to liście a może ręce
a może… sam już nie wiem co

byliśmy dzisiaj razem – ja i mój Anioł
byliśmy razem – jak to dziwnie brzmi
tak obco i niespokojnie zarazem
byliśmy razem – teraz jestem sam

był śmiech i łzy
była radość i smutek
i uczucia były
- tak z nim wszystko było proste

nie ma go – ja pozostałem sam

nie wierzę nie wierzę
nie ma aniołów – są tylko ludzie
To czemu widzę cień ich skrzydeł?

*** (Z dymem ...)

Z dymem papierosa

Spałam swoje myśli

I życie

Samotności granice.

W dymie papierosa

Niknie wszystko

Rozwiane wiatrem

I przemija.

Z dymem papierosa

W powietrze posyłam

Swój smutek

Ból i lęk.

Z dymu kształtuję

I patrzę

Jak żyje minutę

I ginie.

Tak

Wszystko przemija.

I tylko mała

Cząstka

Obraz

Uczucie

Pozostaje zachowana

W mej głowie

Póki żyję.

Ze mną przeminie.

Dlaczego?...

była mała dziewczynka

smutna dziewczynka

widziała więcej

spoglądała głębiej

czuła bardziej

kochała mocniej

cierpiała silniej

i ufała?...

żyletka była z nią

z dłoni jej nie wypuszczała

dlaczego?...

dlatego że była nic warta

dlatego że nienawidziła siebie

chciała siebie karać

nie chciała żyć

dlaczego dziewczynko

niszczysz siebie

dlaczego?...

dlaczego jeśli jesteś coś warta

jeśli kochasz i czujesz

jeśli cierpisz i widzisz

bardziej niż inni

zabijasz siebie

dlaczego?...

pytanie głucho zabrzmiało

i pozostało

bez odpowiedzi...

Słyszysz?...

Słyszysz?
- To cisza woła.
Słyszę ją
- niemą płaczkę.
Posłuchaj!
Tak serce ludzkie woła.

Słyszysz?

- To ona płacze.

Słyszę

- gromobicie kamieni.

Posłuchaj!

Tak serce płacze,

to w nie biją kamienie.

Słyszysz?

- Twoje imię wypowiada.

Słyszę

- moje już przebrzmiało.

Posłuchaj!

Serce po imieniu cię wzywa.

Słuchaj!

Słyszę.

Serce umarło.

Kamień ostatni spadł.

Cisza pozostała